1981





Arie van Geest, schilderijen '72 -'80,
Editions Marquis, Vlissingen
27 x 20 cm, 44 p.

De uitgave Arie van Geest schilderijen '72-'80 is gedrukt in een reguliere oplage van 2.400 exemplaren plus een
luxe editie van 100 stuks, die zijn gebonden in zwart linnen band met zilverstempel.

Bij deze luxe-uitgave is een originele ets De Muze van de kunstenaar gevoegd (12½ x 13½ cm / 18 x 22 cm).

Boek en ets zijn door Arie van Geest met de hand genummerd en gesigneerd.

Ets 'De Muze'
« terug naar Catalogi                 « terug naar Speciale uitgaven

back to publications

Beweeg de muiswijzer over de afbeelding om pagina 31 te zien:
"De Spion". Olieverf op doek, 1975, 130 x 160 cm.
Particuliere collectie, Ede

Tekst tentoonstellingscatalogus: • Galerie Marquis, Vlissingen 19 april - 17 mei 1981


Naast de specifiek schilderkunstige aspecten vind ik, dat een schilderij een wezenlijk onderdeel van mijn emoties moet zijn, hoewel ik tegelijkertijd besef dat het bijna altijd een compensatie is t.o.v. de werkelijkheid.

De realiteit, het alledaagse, dat is de basis. De werkelijke emoties daar komt het vandaan, maar ze worden gefilterd en tegelijkertijd op een theatrale manier aangedikt.

Een mixture van de sfeer van "Alice in Wonderland" (Lewis Carroll) en de "Zangen van Maldoror" (Comte de Lautréamont) daar zit ik achteraan, een irreëel sprookje maar dan zonder illusies. De herinnering aan de droom met daarnaast een voorliefde voor het gevoelsmatige.

Het relativeren van de uiteindelijke situatie waarmee ik in al mijn schilderijen te maken heb. Het is een associëren tegen de logica.

Vaak heb ik een door Lewis Carroll gefotografeerd meisje zaken laten opknappen, die ik in het dagelijks leven tegenkwam. Ideale vertolksters van mijn fictieve alibi, deze droevige nimfijnen, met hun schitterende erotische uitstraling, maar daar gaat het in mijn werk niet in de eerste plaats om, een belangrijke drijfveer is dat vreemde proces van volwassen worden, van de wereld verken¬nen met tegelijkertijd het besef, dat in de spiegel kijken of desnoods er doorheen kruipen in de essentie niets anders betekent dan een "monologue intérieur".


Arie van Geest
© Arie van Geest